Reforma Grabskiego - narodziny Złotego Gdy u progu 1924r.
inflacja doszła do punktu krytycznego, a wewnętrzna i zewnętrzna sytuacja
Polski mogła prowadzić do krachu jej państwowości, Sejm Polski podjął niemal
jednomyślnie decyzje dla ratowania kraju. 19 grudnia 1923 r. Prezydent
powierzył misję utworzenia rządu Władysławowi Grabskiemu, jednocześnie 11
stycznia 1924r. Sejm udzielił mu daleko idących uprawnień, ograniczając własne
prerogatywy. Jak dotąd nikt nie miał tak rozległych uprawnień jak Władysław
Grabski. Dzięki takim działaniom rząd miał prawo wydawania rozporządzeń z mocą
ustawy, bez zgody Sejmu i Senatu. Grabski zarządził daleko idące oszczędności
budżetowe, administracyjne oraz wstrzymał emisję marki na potrzeby Skarbu Państwa.
Dopiero po osiągnięciu równowagi budżetowej i zahamowaniu inflacji przystąpiono
do reformy skarbu i waluty, na podstawie ustawy z 11 stycznia 1924r. o naprawie
Skarbu Państwa i reformie walutowej. Zlikwidowano Polską Krajową Kasę Pożyczkową
i 28 kwietnia 1924r. dokonano otwarcia Banku Polskiego. Dzień ten zapoczątkował
również wymianę marki polskiej na nową walutę - złotego, równego 100 groszom, w
relacji 1 zł za 1 8000 000 mp. Złoty oparty został na wysokim parytecie złota,
a jego kurs równy był frankowi szwajcarskiemu.
Źródło: ksiązka Lecha Kokocińskiego pt. "Pieniądz papierowy na ziemiach polskich"
Źródło: ksiązka Lecha Kokocińskiego pt. "Pieniądz papierowy na ziemiach polskich"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz